Wellington
Blijf op de hoogte en volg Bart en Els
02 April 2018 | Nieuw Zeeland, Wellington
2 april 2018
Vanwege de slechte internetverbinding gisteren hebben we vandaag de foto's en drone-filmpjes bij de laatste drie verslagen toegevoegd.
Vanmorgen in het hotel aangeschoven bij het ontbijtbuffet met zeer luxe gerechten. We werden bediend door een Somalische serveerster met een sterke gelijkenis met Ayaan Hirsi Ali. Zij schonk in eerste instantie lauwe thee, wat door een andere ober werd vervangen door minder lauwe. Dit bleek een Engels sprekende Franse ober met een hazenlip te zijn en probeer die als Nederlander maar eens te verstaan. Hij presenteerde ons achteraf een verkeerde rekening en toen we daar op reclameerden werd het een heel moeilijk gesprek. Hij vroeg ons met een zwaar Frans accent "viv you vook ve vrekves wiv ve room" en daar konden wij in eerste instantie weinig van maken. Toen hij dit drie keer met lichte wanhoop in zijn ogen herhaald had begrepen wij ineens dat hij vroeg "did you book the breakfast with the room". Dat hadden we dus niet en toen mochten we de juiste rekening betalen.
Vervolgens hebben we de wandelrugzak ingepakt voor een fikse stadswandeling. We begonnen langs de haven waar onze tanden er zowat uitwaaiden en daar stond een vent al de hele tijd tegen de wind in te leunen. De haven wordt gedomineerd door het Te Papa Museum, een modern gebouw wat de geschiedenis van de Maori tentoonstelt. Verder zijn er veel restaurantjes in houten havenpanden, waar we in een van hen met de prachtige naam "The Crab Shack" (vrij vertaald "het stronthok") een bruin koppie drab met schuim hebben gedronken. Verder zie je ook statige Victoriaanse gebouwen naast glazen wolkenkrabbers.
Natuurlijk moesten we ook met de Cable Car naar de heuveltop voor een wijds uitzicht over de stad en een bezoekje aan het observatorium en het Cable Car Museum.
Weer beneden aangekomen nog wat door de winkelstraten van Wellington geslenterd om na 3,5 uur dodelijk vermoeid op onze bedden neer te ploffen. Bij binnenkomst in ons hotel vroeg Yannick ons nog hoe het met de familie Oosterhoff ging en na ons uitvoerig beklag over zere voeten lachte hij en zei dat Wellington een "walking city" is. Morgen weer.....
Vanwege de slechte internetverbinding gisteren hebben we vandaag de foto's en drone-filmpjes bij de laatste drie verslagen toegevoegd.
Vanmorgen in het hotel aangeschoven bij het ontbijtbuffet met zeer luxe gerechten. We werden bediend door een Somalische serveerster met een sterke gelijkenis met Ayaan Hirsi Ali. Zij schonk in eerste instantie lauwe thee, wat door een andere ober werd vervangen door minder lauwe. Dit bleek een Engels sprekende Franse ober met een hazenlip te zijn en probeer die als Nederlander maar eens te verstaan. Hij presenteerde ons achteraf een verkeerde rekening en toen we daar op reclameerden werd het een heel moeilijk gesprek. Hij vroeg ons met een zwaar Frans accent "viv you vook ve vrekves wiv ve room" en daar konden wij in eerste instantie weinig van maken. Toen hij dit drie keer met lichte wanhoop in zijn ogen herhaald had begrepen wij ineens dat hij vroeg "did you book the breakfast with the room". Dat hadden we dus niet en toen mochten we de juiste rekening betalen.
Vervolgens hebben we de wandelrugzak ingepakt voor een fikse stadswandeling. We begonnen langs de haven waar onze tanden er zowat uitwaaiden en daar stond een vent al de hele tijd tegen de wind in te leunen. De haven wordt gedomineerd door het Te Papa Museum, een modern gebouw wat de geschiedenis van de Maori tentoonstelt. Verder zijn er veel restaurantjes in houten havenpanden, waar we in een van hen met de prachtige naam "The Crab Shack" (vrij vertaald "het stronthok") een bruin koppie drab met schuim hebben gedronken. Verder zie je ook statige Victoriaanse gebouwen naast glazen wolkenkrabbers.
Natuurlijk moesten we ook met de Cable Car naar de heuveltop voor een wijds uitzicht over de stad en een bezoekje aan het observatorium en het Cable Car Museum.
Weer beneden aangekomen nog wat door de winkelstraten van Wellington geslenterd om na 3,5 uur dodelijk vermoeid op onze bedden neer te ploffen. Bij binnenkomst in ons hotel vroeg Yannick ons nog hoe het met de familie Oosterhoff ging en na ons uitvoerig beklag over zere voeten lachte hij en zei dat Wellington een "walking city" is. Morgen weer.....
-
02 April 2018 - 17:04
Missbucket "de Rollende Reporter":
Mensen vragen weleens aan mij....word jij nu nooit moe van je zelf....ik kan u geruststellen nee ik wordt nooit moe van mezelf en ik heb ook echt nooit problemen met mezelf...andere wel met mij maar ja daar kan ik niks aan doen...hmm..!!!
Het valt me wel op dat het daar echt een mannengedoe is...boten....windleuners want wa moeten ze anders als moeders voor alles zorgt en dan als klap op de vuurpijl een Papa museum hmm benieuwd wat ze daar tentoonspreiden....ondergoed op de grond, bril wc omhoog en ernaast gepiest, allerlei verschillende soorten afstand bedieners, flessenopeners en keelpastilles vwg schorre stem van het roepen van...hee pak voor mij....de rest mag u zelf invullen en wij zullen nooit weten wat dat dan wordt.....!!!
En of je nu blij moet zijn met koude...lauwe of warme thee... geschonken door een Somalische die op Ayaan Hirsi Ali lijkt of een Fransoos met de diagnose schisis ...kouwe thee is kouwe thee...jakkiebah sowieso al thee.. da kredde in het Elkerliek s'morgens om 6 uur met een kaneelkoekje erbij.....iewiew......!!!
Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik ook ondertiteling aanzet bij Jan Jaap van der Walle en die spreekt toch gewoon Nederlands dus zo heeft iedere gek zijn gebrek....nie da Jan Jaap of wie dan ook gek is maar bij wijze van spreekke.....snappie..hmm...!!!!
En dan de vertaling had ik wad origineler bedacht...bij mij kwam meteen en hetzelfde moment dat ik het las de vertaling De Rokende Krab binnen maar ieder zijn meug en die drab met schuim was zeker warme choco met slagroom...!!!!
Tja met de rugzak een stadswandeling gaan doen dat is vragen om ongelukken....een shopper prima maar rugzakken is voor in de bergen en op de weide en geen wonder dat je dan kei kapot in het hotel aankomt al na 3,5 uur....!!!
En dan statige Victoriaanse gebouwen naast wolkenkrabbers van glas maar dan rijst bij mij de vraag of je ook nog leuke bijpassende servetjes gezien hebt voor het blauw/wit gestreept tafelkleedje...dat zou te gek zijn en had wel in de rugzak gepast.....!!!
Dun trem....ze zijn met de tram....daar moet je echt voor naar New Zeeland.....hier om het hoekske stikt ut ervan maar die gaan dan wel weer niet omhoog...die van jullie wel en ja dan ga je even voorbij het observatierium om te observeren hoe het erbij hangt of staat en daar hebben ze dan ook nog een museum van....nou dan kan je geluk echt niet meer op....als je net als ik een beetje googled kom je digitaal net zover en observeer je net zoveel.... maar goed ieder zijn ding...!!!
Morgen weer.....In your dreams......we wachten af....!!!!!
Wordt vervolgd............
Missbucket de rollende reporter xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
