Van Selfoss naar Kirkjubaejarklaustur

23 mei 2017
Vanmorgen na een drone-test en een lekker ontbijt zoals beloofd vertrokken naar het "kerkje bij het klooster". Onderweg kwamen we langs een aantal bijzondere bezienswaardigheden, zoals de Seljalandsfoss, een waterval waar je achter door kunt lopen. Helaas niet zonder nat te worden en daar had Bart na gisteren even geen zin meer in. Vlak ernaast liggen nog een paar andere prachtige watervallen. Na een drone-film van deze watervallen bleek deze achteraf onscherp te zijn, wat we in het licht niet hadden opgemerkt. We ontmoetten daar nog een paar Amerikanen, die fanatieke Trump-stemmers bleken te zijn. Daar kregen we bijna een hooglopende discussie mee. Ze konden maar niet begrijpen dat Nederland nog linkser is dan hun Democratische partij.
Een eindje verderop kwamen we langs de wereldberoemde Eyjafjallajokull, wiens uitbarsting ons in 2010 een week langer op Gran Canaria vasthield. Als je hem zo ziet is het een vulkaantje van niets. Daarna doorgereden naar de Skogafoss, met zijn 60 meter de hoogste waterval van IJsland.
Om een uur of 4 belandden we bij Horgsland vlakbij Kirkjubaejarklaustur, waar we ons guesthouse geboekt hadden. Dat was even schrikken..... We kwamen het terrein oprijden en zagen een vervallen bordje Guesthouse met pijl met daarachter een in aanbouw zijnde villa, die het gelukkig niet bleek te zijn. Daarnaast stond een 2-verdiepingen tellende barak met een groot bord Rooms op de gevel en gekreukte scheefhangende gordijnen achter de ramen. We keken elkaar wanhopig aan en zeiden "als dit het maar niet is". Een kind uit de villa zei dat de receptie 100 meter verderop was en we slaakten een zucht van verlichting. Gelukkig, hier was het niet. Dus met de auto naar de receptie gereden. Daar werden we te woord gestaan door een zeer gebrekkig Engels sprekende Pool (dat kan dus geen Zuidpool zijn hier op IJsland). Nadat we hadden betaald voor onze kamer vertelde hij ons waar we die konden vinden. Toen werden we toch wel een beetje bleek om de neus. We moesten dus inderdaad terug naar de sjofele gordijntjes en besloten maar niet meteen de koffers mee naar binnen te nemen, eerst maar eens kijken..... Eenmaal binnen viel het reuze mee, alles tot een meter of 2 hoog was keurig gerenoveerd en schoon. We kwamen er helaas achter dat boven die 2 meter, waar Bart altijd overbodige kussens en spreien neergooit, zoals boven op kasten, waarschijnlijk al maanden niet meer was gestoft. Toen hij de sprei ervan af trok kwam een enorme wolk stof naar beneden en ook de plafondlamp is op natuurlijke wijze gedimd door het stof. Wij zullen wel iets te kritisch kijken.....
Gelukkig konden we bij het restaurant bij de receptie ook dineren, waar we bediend werden door dezelfde Pool. Buiten het Engels heeft hij nog veel te leren omtrent serveren, maar hij deed zijn best en was heel vriendelijk. We hebben in het Pools met djin koeje (hartelijk dank) en dobre wiedsor (fijne avond) afscheid genomen. Nog een restantje Pools van onze Rusland-reis.....
Morgen rijden we verder naar Hofn.