Van Yellowstone naar Cody

Toen we vanmorgen na het ontbijt en uitchecken vertrokken kwamen we net de serveersters van de avond ervoor tegen, die blijkbaar op zondag de huishoudelijke dienst doen en de kamers schoonmaken. Je kunt veel van Amerikanen zeggen, maar ze zijn niet werkschuw. Nogmaals afscheid van deze dames genomen en vertrokken richting Cody van west naar oost door het Yellowstone park.
Net na de ingang kwamen we in een file te staan, veroorzaakt door een auto met schade aan de zijkant. Hij leek wel door een buffel aangevallen, want een andere auto die erbij betrokken zou kunnen zijn was nergens te zien. Toen we daar eenmaal voorbij waren reden we door naar Norris om nog een keer van een geyser bassin te genieten, wederom tezamen met een buslading Chinezen. Die kregen wel heel weinig tijd om alles te bekijken, want ze liepen rennend en fotograferend over de boardwalks. Het geyser bassin was trouwens weer prachtig, alhoewel het minder goed was te zien door de bewolking waar we vandaag mee te maken hadden. De Amerikanen waren trouwens blij dat we vertrokken na het bezoek, want toen wij weg wilden rijden vroeg een automobilist ons "are you coming of leaving"? Toen wij antwoordden met "leaving" riep hij opgelucht "oh thank you". De gastvrijheid heeft blijkbaar ook zijn grenzen.....
Onze laatste stop in Yellowstone was de Grand Canyon of the Yellowstone, met mooie hoge watervallen en prachtige gele rotsformaties, en zowaar een adelaarsnest op een hoge rotspunt. Voor de bezichtiging van de Lower Falls moesten we nog wel een afdaling maken van 180 meter in 600 meter. We deden er 10 minuten over om beneden te komen en deze oude knarren liepen in een kwartier weer naar boven en dat nog wel zonder blauw aangelopen te zijn. Wij liepen samen met een jong gezin weer naar boven en Bart daagde het zoontje uit met "we will outrun you". Nou dat liet hij niet op zich zitten, hij heeft ons onderweg wel vier keer ingehaald en hij liep de laatste meters achteruit als eerste over de finish. We praised him into heaven wat zijn ouders erg leuk vonden.
Uitgeput in de auto gestapt, nog wat broodjes gescoord bij een benzinepomp en onze weg naar Cody vervolgd, af en toe opgehouden door fotograferende mensen waarvan wij al kunnen zien aan de lengte van de file wat voor een beest er zichtbaar is langs de weg. In volgorde van lengte van file van kort naar lang: de bizon (buffel), de elk en de beer. De moose hebben we helaas nog steeds niet gezien. Vooral in de buurt van campgrounds wordt de beroemde Chinees Ped Xing met vele gele borden vereerd. Geen idee wie hij is.....
Toen we het park verlaten hadden aan de oostzijde, waar heel veel bos verbrand is, reden we het Shoshone forest binnen. Met zijn grillige rotsformaties aan beide zijden van de weg en een meelopend riviertje, de Shoshone, is dit de mooiste weg die wij buiten de parken ooit gereden hebben.
Om 4 uur landden wij in het Cody Cowboy Village op de klep, waar de Duitse receptioniste Petra ons verwelkomde. Ze gaf ons meteen kortingskaartjes voor de all-you-can-eat Chuck Wagon Dinner met Western Music Show en aansluitende Cody Nite Rodeo. Daar zijn we dus naar toe gegaan en het was hartstikke leuk! Het eten was simpel maar lekker, de muziek was van buitengewoon hoog niveau met een top gitarist (we hebben een cd gekocht voor de rest van de reis) en een rodeo hadden we nog nooit meegemaakt. We konden genieten van het wilde paardrijden, bull riding, kalveren vangen en snelheidsraces rond tonnen. Dus we waren van 6 uur tot 10 uur 's avonds onder de pannen, een heel bijzondere avond!
Morgen rijden we door naar Buffalo als tussenstop richting Mount Rushmore.
Hrt uploaden van de foto's lukt niet. Hopelijk hebben we morgen een betere wifi verbinding, dan proberen we het weer.