Keystone
Blijf op de hoogte en volg Bart en Els
15 Juni 2016 | Verenigde Staten, Keystone
Vanmorgen om vijf over acht zaten we gesteven, gestreken en ontbeten in de auto om tien minuten later al aan te komen bij Mount Rushmore. Het was gelukkig nog lekker rustig en de lucht was strakblauw, zodat we alle gelegenheid hadden om elke foto te maken die we maar wilden. We lieten zelfs een Zweedse man met zijn vrouw en vier dochters van ons een foto nemen, nadat we dat van zijn familie hadden gedaan. Bart zei nog "5 dames, ik benijd je niet", waarna hij antwoordde dat hij voor de rest van zijn leven geen beslissingen meer hoefde te nemen. Arme kerel.....
Wat later zagen we nog een Canadees stel die ons als Nederlanders herkenden omdat ze daar zelf vorig jaar nog waren geweest en ze waren vooral weg van alle tulpen. Dus toen wij vroegen "in de Keukenhof", zei zij "nee, gewoon op de markt". Zij wilden Yellowstone nog gaan doen, maar toen wij vertelden dat je daar voornamelijk in de file staat en dat het park naast de geysers en de canyon niet zoveel voorstelt vroegen ze zich af of ze het toch niet zouden gaan overslaan. Ze moesten per slot van rekening nog helemaal naar Alaska....
Wij hebben bij de gift shop in het park nog Sioux aardewerk als souvenir voor onszelf aangeschaft.
Om een uur of half 11 hadden we genoeg van die vier hoofden van Washington, Jefferson, Theodore Roosevelt en Lincoln en zijn we naar de Indiaanse tegenhanger van het monument gereden. Dit Crazy Horse Memorial is een gigantisch beeld van de Indiaan Crazy Horse, dat uit de rotsen wordt gehakt, die op een paard zit en vooruit wijst. Alleen al het hoofd van dit beeld is net zo groot als de vier hoofden van Mount Rushmore en dat is op dit moment alleen nog maar gereed. In 1948 is de beeldhouwer Korczak Ziolkowski er helemaal in zijn eentje aan begonnen en zijn vrouw en tien kinderen zijn na zijn dood in 1982 met het werk doorgegaan, waarvan pas in 1998 het gezicht werd onthuld. Het wordt volledig bekostigd uit prive opbrengsten en donaties. Wij vinden het een erg ambitieus project en het zal nog vele generaties gaan duren voordat het klaar is.
Na onze lunch daar om een uur of 1 doorgereden naar Custer State Park, waar we ons hebben vergaapt aan de pinnacles op de Needles Highway. Het gedeelte met de prairiehonden en de buffels, die we al eerder hadden gezien in de andere parken, hebben we maar even rechts laten liggen. Toen we deze highway weer af reden stonden er langs de kant van de weg een rij historische militaire voertuigen, waarvan er een pech had. Wij draaiden onze raampjes open en zongen luidkeels toen wij voorbij reden "you're in the army now, oh oh oh you're in the army now". In onze achteruitkijkspiegel zagen we nog net hoe ze met vier man hun middelvinger opstaken....
Op weg terug naar het hotel reden we over de Iron Mountain Road, waar in het eerste stuk wegwerkers bezig waren in enorme stofwolken, uiteraard zonder mondkapjes want die zijn voor watjes. We snappen niet dat de Amerikanen niet net zo zorgvuldig omgaan met hun gezondheid als met de veiligheid in het verkeer. Om over wapenbezit nog maar te zwijgen.... Die Iron Mountain Road heeft trouwens bijzonder pigtale (krulstaart) bochten, die door tunneltjes leiden die bij het verlaten rechtstreeks uitzicht bieden op Mount Rushmore in de verte.
Bij terugkeer bij het hotel stond er tot vreugde van Els en grote schrik van Bart een doedelzakspeler zijn hele repertoire te oefenen. Dat mocht hij van zijn vrouw vast niet binnen doen, dus hij stond in het aangrenzende open terrein een enorme bak herrie te maken (volgens Bart). Moet gezegd, hij verstond zijn vak wel, dus we hebben er allebei voor geapplaudiseerd.
Vanavond weer bij Peggy's gegeten, waar we een nieuwe vriend hebben gemaakt. Volgens zijn eigen zeggen Diego uit de Dominicaanse Republiek, die hier stage loopt en duidelijk nog heel veel moet leren. Eerst vergat hij de menukaarten na het bestellen mee te nemen en toen hij het hoofdgerecht bracht nam hij de lege voorgerechtborden niet mee. Toen Bart hem erop wees wou hij zijn bier meenemen in plaats van het lege goed. En kom niet aan een man zijn bier..... Hij stelde nog een homemade breadpudding voor als dessert en die heeft Bart na drie hapjes in een doggie bag laten doen om mee te nemen. Veel te machtig, daar kan een heel gezin van eten.... Op de rekening had hij geschreven: "thanks you, you have new friend in Dominican Republic, Diego". Toch weer een leuk vakantie-adresje gescoord....
Daarna nog even bij het tankstation binnengelopen op zoek naar een leesbril voor Bart, want die uit Chicago was al kapot. Ze hingen er in sterktes vanaf +1,5 tot +2,75, oplopend met een kwart. Nou, dat werd een hele veiling.... Hij begon heel stoer bij +2, maar zag tot zijn grote schrik dat hij na drie keer proberen uitkwam bij +2,75. Daarover nog lol getrapt met de dame achter de balie, die een trifocale bril had maar daar bij het piano spelen weinig aan had. Ze was meer verticaal aan het pingpongen in plaats van piano spelen....
Morgen gaan we naar het Badlands National Park, wat op een maanlandschap zou moeten lijken. We zijn benieuwd.....
Wat later zagen we nog een Canadees stel die ons als Nederlanders herkenden omdat ze daar zelf vorig jaar nog waren geweest en ze waren vooral weg van alle tulpen. Dus toen wij vroegen "in de Keukenhof", zei zij "nee, gewoon op de markt". Zij wilden Yellowstone nog gaan doen, maar toen wij vertelden dat je daar voornamelijk in de file staat en dat het park naast de geysers en de canyon niet zoveel voorstelt vroegen ze zich af of ze het toch niet zouden gaan overslaan. Ze moesten per slot van rekening nog helemaal naar Alaska....
Wij hebben bij de gift shop in het park nog Sioux aardewerk als souvenir voor onszelf aangeschaft.
Om een uur of half 11 hadden we genoeg van die vier hoofden van Washington, Jefferson, Theodore Roosevelt en Lincoln en zijn we naar de Indiaanse tegenhanger van het monument gereden. Dit Crazy Horse Memorial is een gigantisch beeld van de Indiaan Crazy Horse, dat uit de rotsen wordt gehakt, die op een paard zit en vooruit wijst. Alleen al het hoofd van dit beeld is net zo groot als de vier hoofden van Mount Rushmore en dat is op dit moment alleen nog maar gereed. In 1948 is de beeldhouwer Korczak Ziolkowski er helemaal in zijn eentje aan begonnen en zijn vrouw en tien kinderen zijn na zijn dood in 1982 met het werk doorgegaan, waarvan pas in 1998 het gezicht werd onthuld. Het wordt volledig bekostigd uit prive opbrengsten en donaties. Wij vinden het een erg ambitieus project en het zal nog vele generaties gaan duren voordat het klaar is.
Na onze lunch daar om een uur of 1 doorgereden naar Custer State Park, waar we ons hebben vergaapt aan de pinnacles op de Needles Highway. Het gedeelte met de prairiehonden en de buffels, die we al eerder hadden gezien in de andere parken, hebben we maar even rechts laten liggen. Toen we deze highway weer af reden stonden er langs de kant van de weg een rij historische militaire voertuigen, waarvan er een pech had. Wij draaiden onze raampjes open en zongen luidkeels toen wij voorbij reden "you're in the army now, oh oh oh you're in the army now". In onze achteruitkijkspiegel zagen we nog net hoe ze met vier man hun middelvinger opstaken....
Op weg terug naar het hotel reden we over de Iron Mountain Road, waar in het eerste stuk wegwerkers bezig waren in enorme stofwolken, uiteraard zonder mondkapjes want die zijn voor watjes. We snappen niet dat de Amerikanen niet net zo zorgvuldig omgaan met hun gezondheid als met de veiligheid in het verkeer. Om over wapenbezit nog maar te zwijgen.... Die Iron Mountain Road heeft trouwens bijzonder pigtale (krulstaart) bochten, die door tunneltjes leiden die bij het verlaten rechtstreeks uitzicht bieden op Mount Rushmore in de verte.
Bij terugkeer bij het hotel stond er tot vreugde van Els en grote schrik van Bart een doedelzakspeler zijn hele repertoire te oefenen. Dat mocht hij van zijn vrouw vast niet binnen doen, dus hij stond in het aangrenzende open terrein een enorme bak herrie te maken (volgens Bart). Moet gezegd, hij verstond zijn vak wel, dus we hebben er allebei voor geapplaudiseerd.
Vanavond weer bij Peggy's gegeten, waar we een nieuwe vriend hebben gemaakt. Volgens zijn eigen zeggen Diego uit de Dominicaanse Republiek, die hier stage loopt en duidelijk nog heel veel moet leren. Eerst vergat hij de menukaarten na het bestellen mee te nemen en toen hij het hoofdgerecht bracht nam hij de lege voorgerechtborden niet mee. Toen Bart hem erop wees wou hij zijn bier meenemen in plaats van het lege goed. En kom niet aan een man zijn bier..... Hij stelde nog een homemade breadpudding voor als dessert en die heeft Bart na drie hapjes in een doggie bag laten doen om mee te nemen. Veel te machtig, daar kan een heel gezin van eten.... Op de rekening had hij geschreven: "thanks you, you have new friend in Dominican Republic, Diego". Toch weer een leuk vakantie-adresje gescoord....
Daarna nog even bij het tankstation binnengelopen op zoek naar een leesbril voor Bart, want die uit Chicago was al kapot. Ze hingen er in sterktes vanaf +1,5 tot +2,75, oplopend met een kwart. Nou, dat werd een hele veiling.... Hij begon heel stoer bij +2, maar zag tot zijn grote schrik dat hij na drie keer proberen uitkwam bij +2,75. Daarover nog lol getrapt met de dame achter de balie, die een trifocale bril had maar daar bij het piano spelen weinig aan had. Ze was meer verticaal aan het pingpongen in plaats van piano spelen....
Morgen gaan we naar het Badlands National Park, wat op een maanlandschap zou moeten lijken. We zijn benieuwd.....
-
16 Juni 2016 - 10:03
Missbucket:
Goedemorgen.. vandaag ben ik ben de reizende reporter heb een leuke middag als dank dat ik vrijwilliger ben bij Voorall en ik hou het vandaag op less is more.....Madurodam...leuk hé.
Dus u zal even moeten wachten op de column.
Fijne dag en groetjes xxx -
16 Juni 2016 - 13:27
Erik:
Nog snel even een berichtje van mij voor ik me in de metaal-muziek onder ga dompelen: geniet nog lekker van de vakantie! Ik lees weer bij na het festival :)
Liefs, Erik -
16 Juni 2016 - 23:23
Marga:
Goedemorgen, wat zijn jullie al vroeg op pad. Maar ja, dan kun je inderdaad wel foto's maken zoveel als je wilt. Lijkt me heel indrukwekkend, de 4 presidenten en Crazy Horse Memorial. Wat is er toch veel moois te zien op de wereld. Ik ben weer helemaal bij met lezen en met de foto's op de computer kijken.
Heel veel plezier met de rest van jullie reis !
Groetjes,
Marga -
16 Juni 2016 - 23:49
Missbucket:
Zo daar is ze weer. Heerlijk genoten in het zonnetje daarna eten maken en 2 voetbal wedstrijden kijken, bakkie en peukkie en dan nu even het volgende.
Tussendoor nog even tijd gevonden voor een interventie. Wij.....me myself and I hebben besloten om even een arts jullie kant op te sturen om jullie te helpen want als je s'morgens om 5 uur gewassen en gestreken klaar zit dan moeten er nodig wat neurodes verbonden worden aan de hersens.....dus u bent gewaarschuwd hulp is onderweg....!!!
Dat krijg je als je te lang in dat gesteente loopt met hordes chinezen. waterdampen, prairie honden en beren en zalm eten in een Steakhouse te korte bedden indianen verhalen stress van ontbijtjes en ga zo maar door dus als goede vriendin heb ik even ingegrepen want dat doe je voor elkaar.......graag gedaan..!!!!
Die arme Zweed met 5 vrouwen en ik ken da weten bij ons zijn er 6 vrouwen dus ik kan me daar wel iets bij voorstellen maar foto's maken kan hij, staat daar dan zo'n overgelukkig echtpaar en dan weet je....alles komt goed.
Een tulp is een tulp uit de Keukenhof of op de mert...wat een humor toen kon ik mijn Kleenex wel weer voor de dag halen de tranen liepen me over de wangen...humor meneer Sonneberg....
Je zou er een identiteit crisis van krijgen al die harde koppen dan maar beter de spirit van de Indianen en dan het Siouxs aardewerk dat lijkt me echt prachtig iets wat je over 3 jaar bij de Action vind voor € 3 of doe ik jullie nu tekort......dan is het goed..!!!!!
Pff...ik ben maar blond dus ff pinnacles gegoolged nu lijkt het mij verstandig om aan te nemen dat jullie je er aan vergaapt hebben en dit stuk te laten voor wat het is....verstand komt met de jaren....of nooit..!!!
Dan lees je verder en dan heel hautain laten ze de buffels en prairie honden rechts liggen nou ja dat wordt weer wennen als je straks tussen de kippen, hamsters en poezen bent..!!
Hahaha nu zie ik het voor me dat jullie pech hebben aan de auto en daar komen die 4 middelvinger opstekende ruigrokken voorbij en zingen.....bicycle....bycicle......heerlijk.!
Oeioei ben ik nu de trouwdag vergeten....dacht ik toen ik de foto zag van de doedelzakspeler...!!!
Hij moest waarschijnlijk wat kwade geesten wegblazen maar Els was dolgelukkig en dat willen wij toch zeker na zo'n duizelingwekkende rit.
Bart blijft toch een ondernemer puur sang nooit te beroerd om personeel op te lijden en een stagiair op een hoger plan te trekken bijna ontroerend maar bij een zakenman zit er altijd een addertje onder het gras....ja hoor gratis vakantie adresje....verrekes slim menneke dus volgend jaar zien we prachtige omgevingen met super reis verslagen uit de Dominicaanse Republiek tegemoet.!!!
Och heremetije.....ouderdomskwalen in aantocht. Als ik nou ff een tip mag geven goedkoop is duurkoop..!!!
Dan heb ik even een piano op mijn laptop gedownload maar wat ik ook doe of probeer verticaal pingpongen lukt mij niet dus alle respect voor da vrouwke...diepe buiging.
Zo deze reizende reporter gaat in de ruststand om vervolgens de luiken dicht te gooien en de achterkant van de ogen bekijken.
Met plezier open ik morgen mijn mailbox weer en wens jullie een prachtdag. xxx
Wordt vervolgd........
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
