Chersonisou en omgeving

Vanmorgen werden we op weg naar Chersonisou lange tijd achtervolgd door een politiewagen met zijn blauwe zwaailichten aan. Bart zat zo in zijn spiegel op hem te letten dat hij bijna door het rood reed, maar de mannen in deze auto waren met hele andere dingen bezig. Zoals telefoneren achter het stuur waardoor hij bijna onze kofferbak inreed toen we net op tijd afremden voor het rode licht.
Een goede 40 minuten later kwamen we aan in het pittoreske dorpje Chersonisou. Een idyllisch pleintje met een fontein in het midden, omgeven door terrasjes met een buitengewoon gezellige uitstraling. De eerste de beste frontman die ons aansprak beloonden we met onze aanwezigheid op zijn terras. Toen we evenwel goed zaten pakte hij onze camera van tafel en begon foto's te maken van ons en de omgeving. De leukste hebben we bewaard. Na een verse jus en een koffie met slagroom, terwijl er een cappuccino was besteld, hebben we nog een korte wandeling gemaakt door het dorp. De plaatselijke groenteman reed met een geluidsinstallatie op zijn dak en de deuren open rond in het dorp. Onophoudelijk schalden al zijn artikelen door de ether waarvan wij alleen de bananas konden verstaan.
Weer ingestapt en doorgereden naar het 1 kilometer verderop liggende dorpje Piskopiano. Niet een ondergezeken pianokruk maar hier zetelde vroeger een Griekse bisschop. Op het kerkplein vind je aan de ene zijde een oude kerk uit 1897 en aan de andere zijde een moderne kerk, waarbij zelfs de klokken elektrisch worden geluid en er 4 grote airco units binnen tegen de muur hangen.
Aangezien wij op straat al in het Nederlands werden aangesproken door een man die excursies aanbood en onze menukaart in het lunch restaurant ook in het Nederlands was hebben wij het vermoeden dat onze landgenoten zich hier veelvuldig laten zien. Tijdens onze lunch werden wij dan ook omringd door Nederlanders en zelfs de ober bediende ons in het Nederlands. Wij probeerden steevast in het Grieks te antwoorden.
Na de lunch door het dorpje Koutouloufari gereden richting de kust om een blik te werpen op het bomvolle strand van Limenas Chersonisou, bekend van de Oh Oh Cherso serie. De kuststrook is prachtig maar de dreunende house-ritmes die van de terrassen afkomen trekken ons weer wat minder. Als je van zon, ligstoelen en uitgaan houdt kun je hier je hart ophalen. Wij zijn weer met gierende banden vertrokken naar onze oase van rust in Pendamodi, waar we nog een poging hebben gedaan in de zon te liggen. Net toen we lagen schoof er een wolk voor de zon en toen die verdwenen was zat de zon alweer achter de bomen. Erg gebruind zijn we hier niet van geworden. Nog een poging gedaan de 1,5 liter wijn te scoren in het winkeltje maar ze waren door hun voorraad heen. Die hebben wij helemaal opgezopen met zijn tweeën.