Russell 3
Blijf op de hoogte en volg Bart en Els
20 April 2018 | Nieuw Zeeland, Opua
20 april 2018
Na weer een fantastisch ontbijt en een buitengewoon interessante discussie over euthanasie met de klanken van een hoboconcert op de achtergrond heeft Bart zijn dronefilmpje van de cottage voorzien van muziek en een kopie aan Pete en Jennie gegeven, wat ze erg leuk vonden. Daarna nog een tijdje gerelaxed en naar Russell gereden voor een kopje van de lekkerste chocolademelk van Nieuw-Zeeland vergezeld van heerlijke bonbons van Newport. Nog een vermogen uitgegeven om een paar doosjes van deze lekkernijen mee te nemen naar Nederland.
Toen al deze chocola een beetje gezakt was zijn we naar een Kauribos gereden om gedurende een uur durende wandeling deze bijzondere bomen te gaan bekijken. Het zijn voor de Maori's heilige bomen waaruit ze de stof onttrekken die ze gebruiken bij hun rituele tatoeages. Deze bomen komen uitsluitend voor in Nieuw-Zeeland en worden zwaar beschermd. Wij vonden het dan ook heel bijzonder dat we ze in dit bos gewoon konden aanraken. In het Kauriwoud aan de westkust staat de oudste Kauriboom van 2000 jaar oud met een diameter aan de wortels van bijna 14 meter. Hier is een boardwalk omheen gemaakt om de gevoelige wortels te beschermen.
Om deze laatste boswandeling in Nieuw-Zeeland te vieren hebben we in Russell een drankje genomen in het Duke of Marlborough hotel, waar we het wereldrecord langzaam tafeldekken hebben mogen aanschouwen. Een ober heeft er meer dan een half uur over gedaan om een tafel te dekken voor 4 personen met uitsluitend een tafelkleed, servetten, bestek en glazen. Gelukkig werd hij begeleid door een live-optreden van een gitarist/zanger, die door het nogal luide gekakel van de overige gasten ondanks zijn versterker nauwelijks was te horen. Wij vonden het heel sneu voor hem dat wij de enigen waren die applaudiseerden als hij aan het einde van zijn nummers was gekomen.
We zijn dan ook rond een uur of 5 gevlucht uit deze herrie om in The Gables ons laatste avondmaal in Russell te nuttigen. We hebben ons laten verrassen door een heerlijke fish en chips voor Els en de beste biefstuk die Bart in lange tijd heeft gegeten. Hij heeft aan de serveerster gevraagd om namens hem de kok te gaan kussen.
We gaan met pijn in het hart afscheid nemen van dit leuke plaatsje met zijn prachtige uitzicht en gezellige sfeer om morgen te vertrekken naar Auckland voor onze laatste dag in dit prachtige land.
Na weer een fantastisch ontbijt en een buitengewoon interessante discussie over euthanasie met de klanken van een hoboconcert op de achtergrond heeft Bart zijn dronefilmpje van de cottage voorzien van muziek en een kopie aan Pete en Jennie gegeven, wat ze erg leuk vonden. Daarna nog een tijdje gerelaxed en naar Russell gereden voor een kopje van de lekkerste chocolademelk van Nieuw-Zeeland vergezeld van heerlijke bonbons van Newport. Nog een vermogen uitgegeven om een paar doosjes van deze lekkernijen mee te nemen naar Nederland.
Toen al deze chocola een beetje gezakt was zijn we naar een Kauribos gereden om gedurende een uur durende wandeling deze bijzondere bomen te gaan bekijken. Het zijn voor de Maori's heilige bomen waaruit ze de stof onttrekken die ze gebruiken bij hun rituele tatoeages. Deze bomen komen uitsluitend voor in Nieuw-Zeeland en worden zwaar beschermd. Wij vonden het dan ook heel bijzonder dat we ze in dit bos gewoon konden aanraken. In het Kauriwoud aan de westkust staat de oudste Kauriboom van 2000 jaar oud met een diameter aan de wortels van bijna 14 meter. Hier is een boardwalk omheen gemaakt om de gevoelige wortels te beschermen.
Om deze laatste boswandeling in Nieuw-Zeeland te vieren hebben we in Russell een drankje genomen in het Duke of Marlborough hotel, waar we het wereldrecord langzaam tafeldekken hebben mogen aanschouwen. Een ober heeft er meer dan een half uur over gedaan om een tafel te dekken voor 4 personen met uitsluitend een tafelkleed, servetten, bestek en glazen. Gelukkig werd hij begeleid door een live-optreden van een gitarist/zanger, die door het nogal luide gekakel van de overige gasten ondanks zijn versterker nauwelijks was te horen. Wij vonden het heel sneu voor hem dat wij de enigen waren die applaudiseerden als hij aan het einde van zijn nummers was gekomen.
We zijn dan ook rond een uur of 5 gevlucht uit deze herrie om in The Gables ons laatste avondmaal in Russell te nuttigen. We hebben ons laten verrassen door een heerlijke fish en chips voor Els en de beste biefstuk die Bart in lange tijd heeft gegeten. Hij heeft aan de serveerster gevraagd om namens hem de kok te gaan kussen.
We gaan met pijn in het hart afscheid nemen van dit leuke plaatsje met zijn prachtige uitzicht en gezellige sfeer om morgen te vertrekken naar Auckland voor onze laatste dag in dit prachtige land.
-
20 April 2018 - 17:06
Missbucket "de Rollende Reporter":
Nou dat was een stevig ontbijtje zeg.....het was alleen moeilijk voor mij wat linken te leggen bij dit gebeuren. In mijn optiek ga je eerst dood.....dan muziek en vervolgens koffie met broodjes of cake.....!!!
Het zijn echt gekke Kiwi's daar....!!!
Ik kan me voorstellen dat Jenny en Pete er blij mee zijn want je krijgt zo wel een hele goed indruk van jullie omgeving en zie dan ook meteen hoe dicht jullie aan het strand verblijven en ik kan je verzekeren hoe heerlijk dat is en dit jaar is muziek ook een rode draad door het verhaal en dan word ik blij want na ademen ervaar ik muziek ook als een levensbehoefte.
Bagage zwaarder....financiën lichter tja dat wordt houtje bijten als je thuiskomt alhoewel ik nog wel een snee mik over heb hoor dus jullie zijn van harte welkom.....ja en wat is er verandert dan....we zullen het nooit weten...!!!
Het verslag over de prachtige bomen vond ik op vele fronten een echte eyeopener...zeker omdat we nu weten waar ze het stofje vandaan halen om tattoos te maken heel bijzonder maar ik persoonlijk was heel blij met de uitleg over de boardwalk eromheen om de wortels te beschermen....laat ik nu ook zo'n boardwalk hebben dus die beschermen ook mijn wortels..... enorm bedankt voor dit prettige en opluchtende lesje Flora en Fauna ik heb er veel aan...!!!!
Maar spectaculair en sprookjesachtig blijven ze.
Dan een verwarrende zin zeker gezien het ontbijt....om onze laatste boswandeling te vieren....jahee we krijgen toch morgen weer een reisverslag hé....!!!
In hotel de Gerookte Eend werd de Franse slak opgeleid tot tafelschikker van het land....het wereldrecord op snelheid ging aan hem voorbij die kwam uit bij de Spaanse Hollandse Miep Miep.......Speedy Gonzalez.
Hij had toch echt beter eerst kunnen oefenen op ons azuur blauw/wit gestreept tafelkleedje dan is de vouw ook wat duidelijker en was hij opgevrolijkt door de kleuren.....helaas was dit niet zo maar hij komt er wel trouwens speelde die gitarist een romantisch liedje wellicht en was die jongen helemaal op aan het gaan in de muziek...iets waar die andere daar geen oren naar hadden laat staan handen....onfatsoenen en je scoort bij mij 100 punten als je wel het fatsoen hebt om diegene die zich uitslooft er wat noten uit te krijgen met applaus te waarderen hier zie je dan toch weer hoe bijzonder en netjes dit stel is en richting de eindstreep komen ze zoetjes aan weer in hun "oude gedrag" en zo kennen we ze weer.
Hoeveel nummertjes had hij trouwens gemaakt.....dit was niet echt een hoogtepunt maar op zich een bijzondere ervaring...hmmm....zo kan je het ook noemen..!!!!
Tja Els al die geluiden komen bij jou dubbel zo hard binnen want ondanks de versterker was er niet veel te horen en jij vluchtte voor de herrie dus hier zit een hiaat...!!!
Blij te lezen dat Bart....die overigens helemaal niet verwent is...hmmm....de beste biefstuk sinds lange tijd gehad heeft....arme ziel hij higgut zwaar gehad maar met rechte rug en de drone sjokte hij toch maar mooi achter zijn vrouw aan door Berg en Dal.....respect....!!!!
Nou Bart als ik jou was had ik die serveerster plat op hur bakkes gelebberd en gezegd.....en dat is voor de kok maar ja zo ben ik .........!!!
Als jullie dit lezen zijn jullie inmiddels al in Auckland en dan wordt het met tranen in de ogen afscheid nemen en zullen jullie nog in lengte van dagen nagenieten van deze toch bijzondere en mooie vakantie.
Ik wens jullie een veilige reis over de plas en als een was in de machine zit en de andere in de droger of buiten wappert en de koffers zijn uitgepakt de famielje is plat geknuffeld dan spreken wij elkaar maar voor nu nog een fantastische dag en Bon Voyage.
Wordt vervolgd..........................................
Missbucket de rollende reporter xxx
-
21 April 2018 - 17:21
Ria En Andre:
geweldige foto's en drone beelden met prachtige muziek.
tot Later
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
