Abel Tasman National Park
Blijf op de hoogte en volg Bart en Els
28 Maart 2018 | Nieuw Zeeland, Mapua
28 maart 2018
De Golden Bay, het uiterste noordwesten van het Zuidereiland, is een van de must-see plekken van onze vakantie. Wij vol goede moed vanmorgen vertrokken over de enige weg die daar naar toe leidt, highway 60. We waren nog geen kwartier onderweg of we kregen een bord voor ons neus met "highway 60 restricted access" en werden tegengehouden door twee alleraardigste dames in oranje hesjes met de mededeling dat de weg afgesloten was en dat hij alleen buiten werktijd toegankelijk was. Dat was dus een grote teleurstelling en Els kon Bart alleen met grote moeite tegenhouden een van de dames ter plaatse wat aan te doen. Het betekent dat wij in deze vakantie de Golden Bay niet te zien zullen krijgen. Een voordeel, dat bij elk nadeel verschijnt, is dat deze bergweg 365 bochten telt en die zouden we twee keer moeten rijden en dat hoefde dus nu niet. Ons enige alternatief was nog om het Abel Tasman National Park aan de zuidzijde te bezoeken en daar kregen wij achteraf gezien helemaal geen spijt van. Wij hebben onze weg gezocht langs de kust om vanaf Motueka via Kaiteriteri naar Marahau te rijden, waar de grote wandelingen door het park beginnen. Ook deze route telde toch nog 115 bochten enkele reis, dus we kregen al een kleine indruk hoe vermoeiend die highway 60 wel niet zou moeten zijn. Het bij de parkeerplaats gelegen Park Cafe had ter verwelkoming al een replica opgehangen van ons blauw/witte tafelkleed. Het zal dan ook niemand verbazen dat wij hier zeer geemotioneerd een bakkie cappucino hebben genomen.
We zijn daarna begonnen aan een 2 uur durende wandeling over de Sandy Bay en Porters Beach. Toen we even een appeltje zaten te eten kregen we bezoek van een meeuw, die zeer nieuwsgierig was naar wat wij in onze rugzak zouden hebben. Een aangeboden klokhuis werd volledig genegeerd, hij zat blijkbaar op brood of vis te wachten. Dat konden we hem echter niet bieden en hebben zoals nette wandelaars betaamd ons klokhuis maar weer meegenomen. Er zijn hier in Nieuw Zeeland nergens openbare afvalbakken, dus iedereen wordt geacht zijn rommel mee naar huis te nemen en dat werkt hier wonderwel goed. Er ligt nergens rotzooi, nog geen bananenschil of snoeppapiertje. We kwamen daarentegen wel een achtergelaten stoel tegen in de natuur en die leek nog te goed om afval te kunnen zijn.
Bij het teruglopen kwamen we nog wat paardenmeisjes tegen, die in processie stapvoets over het strand sjokten. Het moet gezegd dat de dames veel blijer keken dan de paarden. En we zagen in het helmgras ook nog een solitaire zwarte zwaan met rode snavel.
Na een lunch zijn we teruggereden naar Kaiteriteri, waar we nog even hebben genoten aan het strand met zicht op een paar beginnende suppers. Dat zijn mensen die rechtop op een surfplank staan te peddelen en dat schijnt moeilijker te zijn dan je denkt. Zie de plons naast de plank aan de rechterkant op de foto. Een plaatje van de Teletubbieheuvel willen we jullie ook niet onthouden.
Later nog door de winkelstraat van Motueka gelopen, die voor 80% bestaat uit eetgelegenheden en een action-achtige winkel met de veelzeggende naam "Hello Banana".
Vanavond voor de derde keer gegeten in de Apple Shed in Mapua aan de Tasman Baai, waar Bart een heel pittige kipschotel kreeg met een doos tissues tegen de tranende ogen en een schaaltje met een soort komkommer-yoghurt om de mondholte te koelen. Morgen is het "spicy night", wij hebben al gereserveerd....
De Golden Bay, het uiterste noordwesten van het Zuidereiland, is een van de must-see plekken van onze vakantie. Wij vol goede moed vanmorgen vertrokken over de enige weg die daar naar toe leidt, highway 60. We waren nog geen kwartier onderweg of we kregen een bord voor ons neus met "highway 60 restricted access" en werden tegengehouden door twee alleraardigste dames in oranje hesjes met de mededeling dat de weg afgesloten was en dat hij alleen buiten werktijd toegankelijk was. Dat was dus een grote teleurstelling en Els kon Bart alleen met grote moeite tegenhouden een van de dames ter plaatse wat aan te doen. Het betekent dat wij in deze vakantie de Golden Bay niet te zien zullen krijgen. Een voordeel, dat bij elk nadeel verschijnt, is dat deze bergweg 365 bochten telt en die zouden we twee keer moeten rijden en dat hoefde dus nu niet. Ons enige alternatief was nog om het Abel Tasman National Park aan de zuidzijde te bezoeken en daar kregen wij achteraf gezien helemaal geen spijt van. Wij hebben onze weg gezocht langs de kust om vanaf Motueka via Kaiteriteri naar Marahau te rijden, waar de grote wandelingen door het park beginnen. Ook deze route telde toch nog 115 bochten enkele reis, dus we kregen al een kleine indruk hoe vermoeiend die highway 60 wel niet zou moeten zijn. Het bij de parkeerplaats gelegen Park Cafe had ter verwelkoming al een replica opgehangen van ons blauw/witte tafelkleed. Het zal dan ook niemand verbazen dat wij hier zeer geemotioneerd een bakkie cappucino hebben genomen.
We zijn daarna begonnen aan een 2 uur durende wandeling over de Sandy Bay en Porters Beach. Toen we even een appeltje zaten te eten kregen we bezoek van een meeuw, die zeer nieuwsgierig was naar wat wij in onze rugzak zouden hebben. Een aangeboden klokhuis werd volledig genegeerd, hij zat blijkbaar op brood of vis te wachten. Dat konden we hem echter niet bieden en hebben zoals nette wandelaars betaamd ons klokhuis maar weer meegenomen. Er zijn hier in Nieuw Zeeland nergens openbare afvalbakken, dus iedereen wordt geacht zijn rommel mee naar huis te nemen en dat werkt hier wonderwel goed. Er ligt nergens rotzooi, nog geen bananenschil of snoeppapiertje. We kwamen daarentegen wel een achtergelaten stoel tegen in de natuur en die leek nog te goed om afval te kunnen zijn.
Bij het teruglopen kwamen we nog wat paardenmeisjes tegen, die in processie stapvoets over het strand sjokten. Het moet gezegd dat de dames veel blijer keken dan de paarden. En we zagen in het helmgras ook nog een solitaire zwarte zwaan met rode snavel.
Na een lunch zijn we teruggereden naar Kaiteriteri, waar we nog even hebben genoten aan het strand met zicht op een paar beginnende suppers. Dat zijn mensen die rechtop op een surfplank staan te peddelen en dat schijnt moeilijker te zijn dan je denkt. Zie de plons naast de plank aan de rechterkant op de foto. Een plaatje van de Teletubbieheuvel willen we jullie ook niet onthouden.
Later nog door de winkelstraat van Motueka gelopen, die voor 80% bestaat uit eetgelegenheden en een action-achtige winkel met de veelzeggende naam "Hello Banana".
Vanavond voor de derde keer gegeten in de Apple Shed in Mapua aan de Tasman Baai, waar Bart een heel pittige kipschotel kreeg met een doos tissues tegen de tranende ogen en een schaaltje met een soort komkommer-yoghurt om de mondholte te koelen. Morgen is het "spicy night", wij hebben al gereserveerd....
-
28 Maart 2018 - 17:17
Missbucket De Rollende Reporter:
Ik kreeg vandaag geen aankondiging van waarbenjenu.nl maar bijdehandje heeft wat speurwerk verricht en zie hier het resultaat....ze komen niet van me af en ik laat me dit feestje niet afnemen dus willen ze dan morgen niks sturen oké.......hmmm maar probeer het niet vandaag...te laat....hahaha volgers en dit dan nog 3 weken en nee Mariette een ghostwriter geeft zich nooit bloot alhoewel als naturist heb ik daar geen enkele moeite mee maar of je dit moet willen is vraag 2 tevens dit anonieme schrijven geeft wel voordelen maar wij nemen het in beraad/overweging en komen daar op terug.....we zullen het nooit weten...!!!!
Ochermkes toch wa zit ut teegge....7 weekse rondreis door New Zeeland met als hoogtepunt de Golden Bay en dan gaat dit feest niet door omdat er 2 oranjedames de boel verstieren en als wij onze vrienden digitaal en woordelijk volgen dan lijkt het er sterk op dat Bart een vrij agressieve houding heeft naar zulke obstakels....en dat issie ook de goedzak....!!!!
En dan moet deze reporter 3x hardop deze zin lezen want die is wel van een heul hoog niveoo gehalte...
Een voordeel, dat bij elk nadeel verschijnt...
Geniaal hoe kom je erop aan mij gaat nu de Pulizzerprijs voorbij dit red ik niet en bij deze petje af en enorm gefeliciteerd we proosten op zoveul schoons...!!!
Het grote voordeel is dan wel dat je geen 2 jaar lang bochten hoeft te maken c.q. draaien daar dan toch......!!! Is ook wat waard maar anyway het wam gelukkig allemaal weer goed want...
Wie goed doet goed ontmoet....och wat een feest van herkenning en wat een ontzettend warm welkom en dat speciaal voor mijn Hollandse vrienden ik zal ze een bedankje sturen wat een schatten en had je gelukkig je Kleenex bij......we zullen het nooit weten maar dat vergoed dan toch de teleurstelling van eerder die dag en was je dit die vrouw op het terras in geuren en kleuren aan het vertellen wat zal ze onder de indruk zijn van dit gebeuren en haar beroemd blauw/wit gestreept tafelkleedje wat is de wereld toch klein hé Helmondse vader huismussen zonder vleugels keien die windjes laten enz....maar wat ik wel heel vreemd vind is dat mensen dan bochten gaan tellen dat is toch ook niet echt normaal of zie ik dat verkeerd dan spoorde ech nie maar het zijn er wel heul veul en zonder geluk vaart niemand wel...nou ja rijd in dit geval....!!!
Als die schijtende schreeuwlelijkers en straatrovers daar zo brutaal zijn als hier dan moet het minimaal een McDonalds zijn of een harinkje of broodje paling ...... ze jatten ze zo uit je handen/mond echt zelf gezien de criminelen...!!!!
Opgeruimd staat netjes was vroeger het devies hier nu is het alleen nog maar vies............!!!!
Nou heb ik zo'n vermoeden dat er iemand op die lege stoel gezeten heeft en ff weg is.....maar ik weet het niet zeker....!!!!! Zou wel veel verklaren...hmmmm.....we zullen het nooit weten...
Oh die zwarte zwaan brengt zekers te weten geluk als je nu terug was gereden had je 730 bochten mogen draaien maar dan heb je wel wat gezien zeg.....ja sterretjes en geen Bay en zeker niet van Goud en vermoed groen....we zullen het nooit weten...!!!
Nou om een kort verhaal lang te maken.....natuurlijk kijken die meisjes blijer dan de paarden....zij moeten die meiden rondslepen en vermaken en da valt niet mee......!!!!
Nou het is maar goed dat jullie geluncht hebben...ikke voorlopig niet want ik google me suf maar ik ken nergens vinden wat beginnende suppers zijn.......zal wel aan mij liggen maar ikke nie weten. Wellicht voelt zich iemand geroepen om mij dit uitteleggen en anders zullen wij het nooit weten.......!!!
Oh ik moest ff doorlezen en zoiets kwam ik wel tegen op google maar in de verste verte nie gedacht dat dit met deze uitspraak verbonden was.....pff wan gezever...!!!
Nou met zo'n groot assortiment aan winkels kan je wel kiezen en dat is top...!!!
Ja A-cetions zijn leuk allemaal van die hebbe dingetjes.
Nou vurig typje die Bart kan draakje zijn lol op de volgende keer alhoewel by een spicy night heb ik toch andere associaties......een slaapkamer zonder airco bijvoorbeeld.....hahaha.....doinkdoink.....Halleluja praise the lord ...!!!
Wordt vervolgd......
Missbucket de rollende reporter xxx
-
28 Maart 2018 - 22:04
Bart:
Suppen is een vernederlandsing van varen op een Stand Up Peddle board. Geen gezicht en het schiet voor geen meter op. Waarom mensen dit willen is ons een groot raadsel. Waarvan akte..... -
29 Maart 2018 - 10:52
Missbucket De Rollende Reporter:
Ja ...ik herken dat en vraag me dat dan ook heel vaak af waarom die mensen dit willen doen...maar kijk hier hep ik wat aan...!!
Zeer gewaardeerd dat u nog een gaatje kon vrij maken in uw druk schema om dit educatief onderwerp te onderwijzen en bovendommen.
Met vriendelijke groet,
Blondie beter bekend als Missbucket de rollende reporter xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
