Owaka

16 maart 2018

We hebben vandaag een rustdag gepland voor onszelf, dat wil zeggen niet met de auto op stap, lekker in onze cottage blijven chillen en omdat het hier kon hebben we de was gedaan. Dat was nog een heel avontuur. Onze cottage ligt zo'n 30 meter lager dan het "main house", waar de wasmachine staat en omdat de minuten op de wasmachine tergend langzaam verlopen moesten we drie keer heen en weer lopen voordat de eerste was in de droger kon. Dat komt enerzijds doordat de waterdruk hier laag is (er is hier namelijk een zelfstandige watervoorziening met regenwater) en anderzijds lijkt de stroom hier veel langzamer te lopen. We moesten soms wel vijf minuten wachten voordat er een minuut verstreken was op de machine. Zo duurde een was van iets meer dan een uur meer dan het dubbele. En als je een paar keer voor niets die heuvel op moet sjouwen is dat niet goed voor je humeur. Gelukkig hadden we van huis voor de vuile en schone was grote plastic zakken meegenomen, anders hadden we hiervoor misschien wel ons blauwwitte tafelkleed moeten gebruiken. Dat zou zonde zijn geweest.....
Verder hebben we de dag doorgebracht met lezen, gamen en een stukje DWDD met de Luizenmoeder cast terugkijken. We hadden voor deze activiteiten geen slechte dag uitgezocht, want naast af en toe een zonnige periode zagen we voorbijkomen: motregen, vertikale regen, schuine regen, horizontale regen, mistregen, druppelregen, vlaagregen, striemende regen, emmers-tegelijk-regen en onzichtbare maar toch voelbare regen. Tegen etenstijd werd het gelukkig droog, zodat we in een stralende zon onze laatste bergbeklimming richting diner konden ondernemen. Naast een plate service gevulde kipfilet kregen we een emmer wijn, een brullend zoet toetje met heerlijke verse aardbeien uit eigen tuin en een boeiend gesprek met Lyndon, onze gastheer.
Voor een indruk van ons prachtige uitzicht vandaag: zie de twee foto's. Bedenk er zelf maar de richting van de regen bij.....
Morgen verlaten we dit paradijsje en rijden we verder richting Manapouri.