Van Grundarfjordur naar Borgarnes

1 juni 017
Na een intiem afscheid weer vertrokken naar ons volgende adres bij Borgarnes. Met onze omweg over de pas waar het pas echt koud was, maar liefst 4,5 graad met dreiging van sneeuw, hoefden we maar 160 km te rijden. Omdat het verschrikkelijk regende en hard waaide hadden we niet zoveel behoefte om onderweg vaak uit te stappen. We waren dan ook na 2 uur al op plaats van bestemming en daar wachtte ons een vreemde verrassing. De naar onze mening Puerto Ricaanse schoonmaak-medewerkster kon onze naam niet vinden bij de reserveringen. Daarvan werden wij wel wat bleek om de neus.... Ze probeerde ons nog allerlei andere namen aan te smeren, maar dat hebben we toch mooi niet laten gebeuren. Vooral niet omdat het bijna allemaal Duitse namen waren..... En zo wil je als een echte Oosterhoff toch niet aangesproken worden (Oosterhoff is ook een Duitse naam). Maar omdat Bart's grootvader niet wilde collaboreren met de Duitsers heeft hij er in de oorlog een extra O aan toegevoegd en een F eraf gehaald. Die F hebben we weer terug, want dat vonden we chique. Nadat de medewerkster de eigenaar had gebeld kwam ze erachter dat onze naam op de volgende pagina van de reservingen stond, ze had niet naar beneden gescrolled. Ze zal het volgens ons waarschijnlijk niet verder schoppen dan schoonmaakster helaas.... De eigenaar kwam binnen en was blij dat alles in orde was. Hij leidde ons rond door onze barak-achtig guesthouse met keurige kamers en een hot tub.
Omdat het pas twaalf uur was zijn we de omgeving gaan verkennen. Eerst het plaatsje Borgarnes bezocht, waar we bij het museum-restaurant van een lunch buffet hebben genoten. Verder heeft het weinig moois en we zijn daarom noordoostelijk gereden richting Hraunfossar en Barnafoss watervallen. We geven toe, we hadden genoeg van watervallen, maar deze uit lavarotsen te voorschijn komende waterstromen zijn wel uniek te noemen. Op de weg terug nog even gestopt bij Reykholt, bekend van de IJslandse saga, de Edda, die hier geschreven is.
Omdat het onderhand 6 uur was geworden zijn we doorgereden naar een restaurant dat door onze gastheer was aangeraden en dat vandaag voor het eerst in dit seizoen was geopend. Bij binnenkomst bleken wij de eerste gasten te zijn en werden we verwend met een extra groot glas wijn. Het eten was voortreffelijk en de kok kwam ook nog even een babbeltje maken. Hij wilde weten wie hem uit zijn winterslaap had gehaald.....
Morgen rijden we naar Reykjavik waar we onze laatste 2 nachten doorbrengen.