Van Amsterdam via Keflavik naar Selfoss

21 mei 2017
Vanmorgen weer in een stampvolle bus van Ibis naar Schiphol gereden, daar een boterhammetje naar binnen gewerkt en ingecheckt bij Wow Air, de lila-paarse luchtvaartmaatschappij. Voor ons checkte een Chinese in die erg veel moeite moest doen om haar handbagage de gewenste afmeting te laten krijgen. Wow Air heeft daar een maatbak voor en daar paste het ding eigenlijk net niet in. De handvaten en de voorvakken zagen er daarna iets anders uit als toen hij erin ging..... Naast de Wow Air check-in balie is die van Singapore Airlines, waar een rij stewardessen stond opgesteld. Ze hadden allemaal maatje 34, het haar was allemaal precies hetzelfde gekapt (knotje en scheiding links) en op hun kleding zou menig mannequin jaloers worden. We verheugen ons al op volgend jaar!
Toen we na de security een flesje water kochten liepen we Gora Borek (een goede vriend van Erik) met vrouw en dochtertje tegen het lijf, die we al jaren niet gezien hadden. Hij scheen zowat op Schiphol te wonen, omdat hij voor zijn werk veel moet reizen en daar vaak een vakantie aan vast plakt.
Op de eerste rij van onze vrolijke 737 werd Bart in het IJslands aangesproken door de stewardess. Hij keek haar met grote ogen aan en stamelde in het Nederlands dat hij geen idee had wat ze zei, maar dat ze er mooi uitzag. Dat laatste had hij beter niet kunnen zeggen.... Els nam hem meteen onder handen, de pinnen mogen er over zes weken pas uit..... Helaas kwam 1 passagier niet opdagen, waardoor zijn koffer uit het vliegtuig moest en het vertrek een kwartier was vertraagd.
Na een rustige vlucht zijn we 2 uur en 3 kwartier later geland op het zonnige IJsland in een temperatuur van maar liefst 15 graden. Dat viel niet tegen..... Dapper togen we naar de autoverhuur waar bijna alles mis ging. Bij de eerste baliemedewerker sloeg spontaan de computer op tilt en toen Bart doorgeschoven was naar de tweede bleek ons reserveringsnummer van Sunny Cars te staan op naam van een Duitser die pas in augustus komt. Gelukkig kon hij op naam zoeken en stond er alsnog een nieuw witte Polo voor ons klaar met 7 kilometer op de teller.
Meteen vertrokken naar de Blue Lagoon, een waterbassin gevuld met warm afvalwater van de naastgelegen geothermische centrale, die IJsland vrijwel gratis van electriciteit voorziet. In het water zitten veel mineralen die weldadig zijn voor mensen met huidaandoeningen. Kauwend op ons broodje in het naastgelegen restaurant zagen we groepen mensen als statige zwanen met witte kleimaskers voorbij waden in het borstdiepe water. Velen met drankjes in de ene en de onvermijdelijke gsm in de andere hand. Bij het teruglopen naar de parkeerplaats werd ons pad versperd door een buslading, daar zijn ze weer....., CHINEZEN!!! Ze vonden het nodig 3 man breed over het smalle pad te blijven lopen, waardoor Bart zich genoodzaakt zag er een tiental met knieen, ellebogen en schouders omver te kegelen. Stoer hoor als je 2 koppen groter bent.....
Na dit bezoek zijn we naar Selfoss gereden langs groenbemoste lavavelden, meertjes, zeezichten en ruige bergen. Ons guesthouse ligt naast de boerderij van de eigenaren met een prachtig uitzicht. Vanavond gegegen in het Surf & Turf Steakhouse, waar we toch wel even moesten wennen aan de IJslandse prijzen. Voor onze Haagse vrienden: met deze prijzen is Noorwegen spotgoedkoop..... Wij vinden 12 Euro voor een glaasje wijn best wel heftig.....Gelukkig heb je al een fles voor 55 Euro.....
Morgen gaan we de Gouden Route rijden, lekker tegen de toeristische stroom in....