Dag 19 en 20 - Van Miami Beach naar Helmond

Wonderwel met de zon wakker geworden, maar het was door alle regen zo vochtig geworden dat je al zweette als je ademde, maar altijd nog beter dan regen. Bij de Francaise ons croissant ontbijt genuttigd, koffers gepakt, uitgecheckt en op zoek naar een mooie skyline van Miami. Daarvoor zijn we eerst naar het South Point Park van Miami Beach gereden, maar daar hadden we nog een eiland met kranen voor onze neus. Wel was er een mooie jachthaven, waar we nog even naar de boot Slice of Life hebben gezocht. Welbekend bij Dexter fans, anderen moeten de DVD-box snel aanschaffen. Op zoek naar een beter uitzicht op de skyline zijn we naar de cruisehaven gereden, waar we vanaf de parkeerplaats van de rederij een schitterend uitzicht hadden. We zagen vanaf daar ook de brug naar Key Biscayne en omdat we nog tijd genoeg hadden zijn we ook deze Key gaan bekijken. Op deze Florida Cape zijn we nog even het Statepark ingereden om de eeuwenoude vuurtoren te bekijken. We zijn ook nog even het strand opgelopen, maar we werden al snel door de hitte bevangen met onze vliegtuigkleren aan, want het was inmiddels tegen de 30 graden. Snel de schaduw opgezocht en wat zoute chips gegeten om ons vocht vast te houden. Daarna teruggereden naar de parkeerplaats van ons hotel en om half 5 de Italiaan van gisteren weer opgezocht waar we heerlijk rustig met zijn tweeën de bediening voor onszelf hadden. Om half 7 richting vliegveld gereden, auto afgetankt en ingeleverd en om half 8 achteraan gesloten bij de rij van ArkeFly. Daar hebben we zo'n drie kwartier staan wachten voordat we aan de beurt waren. Daarna de security check riedel doorstaan, deze keer zonder gele markeerstiften... En daarna wachten op het boarden. We verheugen ons al op de slapeloze nacht en het steeds onfrisser worden van de kleren om maar te zwijgen over de klotsende oksels en de ruftende adem. Tegen dit laatste hebben we nog geprobeerd iets te doen met een hele vieze OralB sample tandpasta. Dat tandartsen die aanbevelen..... Bleek de vlucht plotseling anderhalf uur vertraagd te zijn. Maar wachten moesten we toch al. Dus uiteindelijk hingen we pas om 12 uur 's nachts in de lucht. Omdat we wind mee hadden duurde de vlucht nu maar 8 uur, zodat we toch op de geplande tijd om 8 uur 's ochtends (Amerikaanse tijd, dus 2 uur 's middags Ned. tijd) landden. Koffers van de band gerukt en door de schuifdeuren op weg naar de bus naar het hotel, waar onze auto stond. Werden we toch klemgereden door José, die helemaal vanuit Wassenaar op haar rolstoel naar Schiphol was gekomen (drie keer bijgeladen onderweg) om ons welkom thuis te heten met een roos. Wat een schat! Gezellig samen een broodje gegeten en bijgekletst over alle belevenissen en reacties op onze verhalen. Na een innig afscheid om half 4 in de bus gestapt en om 4 uur zaten we in de auto op weg naar huis. Om kwart voor 6 waren we thuis, waar we alles hebben laten staan, onder de douche zijn gesprongen, want we plakten aan alle kanten, en het bed ingedoken zijn, waarbij deze geweldige vakantie ten einde is gekomen.
Iedereen bedankt voor alle leuke en lieve reacties, speciaal onze thuisreporter voor haar dagverslagen!