Dag 12 - Jacksonville Beach

Fijn om te weten dat jullie ons zo trouw volgen, reacties lezen is ook een van de eerste dingen die wij doen 's ochtends.
Het was vandaag weer een bijzondere dag die begon met ontbijt op de kamer, er is nl. ruimte voor 14 mensen in de ontbijtlobby voor een hotel met 50 kamers. Tsja... Het andere bijzondere was de extreem lage temperatuur vandaag, het is de hele dag niet boven de 5 graden geweest met een straffe ijzige wind. Het lijkt meer op wintersport dan op een zonvakantie. Het enige wat ontbreekt is de sneeuw, zon is er volop, dus de foto's blijven zonnig. Je neemt ze alleen met een trui en een jas aan. Vanmorgen zijn we vertrokken naar Amelia Island om het stadje Fernandina Beach te bekijken. We zijn er langs de kust naar toe gereden, zodat we de veerboot moesten nemen over de monding van de St. John's River. Veel gezelliger dan de snelle highways. We waren maar liefst 7 minuten met de boot onderweg, dus een cruise kun je dit niet noemen. We zijn maar in de auto blijven zitten, want we hadden geen parka's bij ons om de gure wind te trotseren die over het water blies. Fernandina Beach heeft een historisch centrum dat er uit ziet zoals aan het einde van de 19e eeuw. Ons deed het sterk aan de bebouwing in Key West denken en het leek alsof er op iedere hoek van de straat een kerk moest staan. Els liep weer voortdurend te aah- en ooh-en. Op één veranda hadden ze de paarden van een carrousel in de omheining verwerkt. We hebben zelfs nog geluncht in zo'n Victoriaans huis met veranda, de 29 South Eats met de leuke bijnaam "extraordinary casual dining". We aten daar een wrap met BLT (Bacon, Lettuce & Tomato) en lauwwarme zalm. Heerlijk en nog gezond ook naar Amerikaanse begrippen. Bij binnenkomst werden je handen als service even opgewarmd door de gastvrouw. Na deze lunch hebben we in onze auto het stadje nog doorkruist en door het raam de foto's gemaakt. Daarna rustig teruggereden en weer de veerboot genomen, zodat we om 3 uur weer op onze kamer terug waren. Om 5 uur toch nog even de kou getrotseerd en een korte strandwandeling gemaakt, waar twee fotografen op het juiste licht van de ondergaande zon stonden te wachten. Met dikke truien, jassen, mutsen en handschoenen aan. We liepen zowaar nog langs een neergestorte pelikaan, die de kou waarschijnlijk niet heeft overleefd. Die beesten hebben een spanwijdte van 2,5 meter, zie dat allemaal maar eens warm te houden. Hij was nog niet aangevreten, dus hij lag er nog niet zo lang. Vanavond weer bij de Ieren binnengerend voor nog een keer twee Chicken Boxty's, een Harper bier en een Chardonnay, hetzelfde recept als gisteren. We hoopten dat er nog iets spannends zou gaan gebeuren vanavond omdat de dag toch een beetje gezapig was verlopen. En inderdaad, aan een naburig tafeltje kreeg een jongen die 6 jaar geleden een aanrijding met een bus had gehad een epileptische aanval, waardoor er alarm werd geslagen door het personeel en binnen 5 minuten de politie, de brandweer en de ambulance in de kroeg stonden, 6 man sterk. Die jongen was er met zijn ouders die er alles aan deden om hem uit zijn aanval te krijgen. Zo spannend hadden we het nu ook weer niet bedoeld. Heftig! Gelukkig was hij weer bij zijn positieven voordat hij op de brancard werd weggevoerd. Daarna was de rust weer terug en hebben we nog van de avond genoten met een extra wijntje en biertje, gevolgd door een afsluitend kopje thee. Morgen vertrekken we naar Orlando, het mekka van de pretparken.