Van Rock Springs naar Grand Teton National Park

Vanmorgen na het opstaan gedouched, getankt, gepind en gegeten bij de Subway, een van de weinige manieren om een gezond broodje te eten. Toen met gevulde tank, portemonnee en maag vertrokken naar Grand Teton National Park, wat nog het meest lijkt op een Alpen landschap, waarbij de bergen hier plotseling uit vlak land oprijzen. Het eerste gedeelte van de rit ernaartoe was glooiend en groen en we hebben er een nieuwe vogelsoort ontdekt, de kamikaze-vogel. Die maken er een sport van om dwars op je auto aan te vliegen en dan door de luchtdruk op de voorruit net over het dak heen scheren. De vogel vliegt zich niet, maar jij schrikt je wel te pletter.... We zijn twee van die rotbeesten tegengekomen.
Het groen/grijze landschap werd plotseling opgefleurd door een knaloranje hotrod, die je werkelijk al vanaf twee kilometer zag staan. Wat meer opviel was dat er een heel oude vent naast stond, dat verwacht je niet bij zo'n racemonster.
Dat Amerikaanse vrachtwagenchauffeurs anders denken hebben we ook meegemaakt. Met het rijden over een pas waar een inhaalverbod gold gedurende 11 mijl, zo'n 18 kilometer, ging hij eerst aan de kant staan om de file die achter hem reed voorbij te laten. Dat zouden ze in Nederland ook eens verplicht moeten stellen.... Of de vrachtwagens net zoveel vermogen geven dat ze met de auto's mee kunnen. In Amerika rijden de vrachtwagens net zo hard als de personenauto's en dat is best wel even wennen, maar het schiet wel op.
Een SUV met een kano op zijn dak stond langs de weg geparkeerd en we zeiden tegelijkertijd zonder overleg: "met je kano...." Wij beginnen afschuwelijk veel op elkaar te lijken, we denken niet alleen hetzelfde, we formuleren ook nog hetzelfde. We hopen dat jullie ons nog uit elkaar kunnen houden als we terug zijn van vakantie....
Om een uur of 1 kwamen we aan bij het Moose Junction Visitor Centre in het zuiden van Grand Teton, waar we de besneeuwde bergtoppen hebben gefotografeerd, een promotiefilm hebben gezien en koelkastmagneten hebben gevonden. Daarna nog broodjes gegeten bij een klein supermarktje en ons hotel 30 kilometer verderop opgezocht. We zitten nu in een prachtige mountain lodge met zalige bedden en een mooi uitzicht op de Teton range, al zijn die wel wat ver weg.
Voor het diner werden we wegens ruimtegebrek in de eetzaal doorverwezen naar de Red Fox Saloon en daar kregen wij geen spijt van. Een roodgetinte gezellige ruimte met vloerbedekking, biljart, een moderne digitale jukebox en een serveerster die in haar eentje de hele tent runde op een ontzettend leuke manier. Toen we onze tenderloin steaks geserveerd kregen waren ze koud, dus die stuurde ze terug en we kregen twee wijntjes gratis om de pijn te verzachten, die ze swingend naar onze tafel bracht. Toen we allebei het derde glas wijn ophadden was het zo gezellig geworden dat we eigenlijk niet meer weg wilden en toen kwamen er ook nog vier vrolijke Fransen binnen. Die bestelden alle vier een gin fizz die de serveerster nog nooit gemaakt had, dus we hebben even op het resultaat gewacht. Ze werden in 1 keer goedgekeurd, ondanks dat een van de Franse dames "very difficult" was volgens een van de tafelgenoten. We waren nog graag uren blijven zitten, maar na deze 3 wijntjes waren we al aardig in de olie zodat we toch maar onze kamer opgezocht hebben.
Morgen gaan we Grand Teton uitgebreid bekijken.