Dag 10 - Silver Springs

Wat een geweldige dag was dit! Vanmorgen om half 11 vertrokken met een stapel sandwiches en een aantal flessen water om het zuidelijke deel van het Ocala National Forest te bekijken. De eerste stop was bij Halfmoon Lake, waar niet zo heel veel bijzonders te zien was. Omdat het nog maar een graad of 4 was snel weer in de warme auto. Onze weg vervolgd over de Black Bear Scenic Byway (geen beer gezien trouwens), tot we aankwamen bij Alexander Springs. Omdat we het vandaag iets spannender wilden maken dan gisteren kozen we voor de Timucuan Trail, een mooie wandeling van 1,5 km waar je niet alleen beren maar ook alligators tegen zou kunnen komen. Die zagen we helaas niet, maar wel veel kleine visjes, een eend en een aantal eekhoorns. Ook mooi. Daarna in de zon even onze bammetjes opgepeuzeld, waar ons oog op een schildpad in de verte viel. We zagen haar vreemde bewegingen maken, dus we gingen maar eens wat dichterbij kijken. Bleek zij in een grasveld aan het graven te zijn om haar eieren te gaan leggen. Dat graven doet ze beurtelings met haar linker en met haar rechter achterpoot, totdat het gat diep genoeg is voor de eieren. We hebben ademloos van heel dichtbij staan kijken hoe ze haar eieren deponeerde, waarbij de eerste net naast het kuiltje viel. We hebben alles kunnen fotograferen en filmen. We vonden dit een heel bijzonder kadootje, wanneer maak je zoiets nou mee? We hopen voor de kleine schildpadjes dat het gras niet over hun hoofdjes is dichtgegroeid wanneer ze uit hun ei komen. Nog nagenietend zijn we richting Silver Glen Springs gereden om daar het volgende hoogtepunt van de dag mee te maken. We kwamen aan bij een meer met een bron met daaromheen een hele hoop tilapia's en springende vissen, zgn. harders. Daarna volgde een wandeling van 1 km naar bronnen die vanuit het witgele zand omhoog welden. Als klein toetje zag Bart ook nog een wasbeertje in de verte. Het diner was zoals te verwachten een hele strijd.... Om een of andere duistere reden had Els een ander restaurant uitgezocht, Horse and Hounds, toevallig ook richting de Tilted Kilts. Met een stalen gezicht reed Bart de Horse and Hounds voorbij met het smoesje dat hij het écht niet kon vinden. Maar Els trapte daar niet in en uiteindelijk voelde Bart zich toch gedwongen om te keren. Met lede ogen zag hij de neonletters van Horse en Hounds opdoemen, een Engels kasteelachtig pub/restaurant. Ons tafeltje stond in het midden van de toren bij de open haard en onder een kroonluchter. Toegegeven, het eten in de Tilted Kilts was lekkerder en de bediening was leuker. Maar deze ambiance was veel mooier, met slechts 4 plasmaschermen bij de bar. Morgen vertrekken we naar Jacksonville Beach aan de noordoostkust van Florida.