Archeotour naar het zuiden

Vandaag opgestaan met een gierende wind om het huis en dreigende wolken boven ons hoofd. We waren van plan vandaag naar Knossos te gaan, maar toen we waren vertrokken en de stormwolken voor ons zagen zag Bart in zijn achteruitkijkspiegel een prachtige blauwe lucht boven de bergen uitkomen. Hij trapte meteen op de rem en we besloten liever naar de zon in het zuiden te rijden. Zo gezegd zo gedaan en we volgden de prachtige oude route over de passen naar het zuiden. In de stralende zon zijn we gestopt bij de archeologische site bij Prinias waar we onszelf aan de auto vast moesten houden om niet om te waaien. We staken de nieuwe autoweg over om de prachtige weg door het berglandschap te vervolgen. We kwamen bij de prachtige opgravingen in Gortis met de basiliek Agios Titos uit de 6e eeuw na Christus, de Law Code of Gortis (de oudste geschreven wet van Europa van de 5e eeuw voor Christus) en het Odeum (theater uit de 1e eeuw na Christus). Bart werd nog door een schreeuwende vrouwelijke suppoost met een bezem van een muurtje gejaagd omdat hij daar bovenop stond om een foto te maken en daar was geen woord Engels bij. De entree was 6 Euro pp maar de helft was gesloten voor publiek, de folders waren op en de reprint kwam maar niet, en de ijscoman was failliet. De dame die het vertelde voelde zich er niet comfortabel bij. Zij raadde ons aan door te rijden naar Phaistos waar gegarandeerd ijs te krijgen zou zijn. Dus wij daar naar toe voor de opgravingen van het paleis uit de Minoische tijd dat werd verwoest tijdens een grote catastrofe zo'n 1400 voor Christus. Hier werd oa de schijf van Phaistos gevonden, een onontcijferd maar met stempels geprint schrift. We hebben er een souvenir van gekocht, en het ons beloofde ijsje. Na 1,5 uur keien kijken hadden we er genoeg van en zijn we via de nieuwe autosnelweg teruggereden, onderweg nog even gestopt bij een grote on-Grieks schone supermarkt in Moires. In een dorpje versperden ons voor de tweede keer twee honden de weg door zeer intiem bezig te zijn in het midden van de weg. Dat hadden ze ons op de heenweg ook al geflikt, stelletje exhibitionisten.
Om 8 uur in het pikkedonker en een beginnend regenbuitje kwamen wij aan bij een onverlichte Ethimiko. Met deze wind en regen vooruitzichten verwachtten we ook niet dat ze de open ruimte zouden gebruiken dus werden we van harte uitgenodigd binnen plaats te nemen, waar we op dat moment weer de enigen waren. Nadat we onze bestellingen hadden ingevuld kwam hij ons het halve litertje wijn brengen met de woorden "this is from me". De man weigert blijkbaar om rijk te worden. We hebben op hem geproost met de woorden "efthymia" wat proost in het Grieks blijkt te zijn. Of we hebben hem een hele slechte ziekte toegewenst want we hebben weer Google Translate toegepast. We zaten goed en wel van onze drie gerechten te smullen toen ineens de stroom uitviel. Een Engelsman die inmiddels binnen was gekomen riep nog "only the wine will do" maar de noodlamp lag al klaar. Het schijnt een gebruikelijk verschijnsel te zijn hier. We moesten 15 Euro afrekenen en we durfden hem geen fooi meer te geven want dan zouden we de door hem geschonken wijn hebben betaald, wat weer een belediging zou kunnen zijn. Met schouderkloppen en handdrukken namen we afscheid en hij kwam ons nog na rennen, struikelend over een klein hondje wat op de mat voor de deur lag, om Bart's zonnebril na te brengen die nog op de tafel lag. Wat een schat van een man!