Van Chicago naar Denver
Blijf op de hoogte en volg Bart en Els
01 Juni 2016 | Verenigde Staten, Denver
Wat geweldig om al jullie leuke reacties te lezen, dat houdt ons nog verbonden met het thuisfront.
Toen we vanochtend opstonden en enthousiast de gordijnen openschoven kwam de regen met bakken naar beneden. Even een domper..... Alles ingepakt en voor het hotel vertrokken met de shuttlebus richting vliegveld, waar we maar liefst 10 minuten later aankwamen. Daar hebben we ons laten helpen bij het digitale inchecken door een buitengewoon vriendelijke dame, die gelukkig wel wist hoe die apparaten werkten. Gewapend met onze boarding cards mochten we door de security waar we deze keer alles in de handbagage mochten laten en alleen metalen voorwerpen uit onze kleding moesten verwijderen. Binnenlands is de security een stuk soepeler....
We kochten ons ontbijt op het vliegveld bij een Mexicaans aandoend stalletje waar het personeel meer met elkaar dan met de klanten bezig was. Van de bestelling van 2 thee en 2 broodjes werd alleen 1 broodje onthouden, dus na de ontvangst daarvan weer gezegd dat we toch echt 2 broodjes nodig hadden en 2 thee. Na de ontvangst van het 2e broodje hadden we nog steeds geen thee, dus die hebben we toen maar bij een andere medewerker besteld. Dertig dollar lichter en 3 frustraties zwaarder zijn we aan ruime tafels gaan zitten, met zelfs nog plaats voor al onze koffers.....
Na het boarden zijn we redelijk op tijd vertrokken voor een zeer hobbelige turbulente vlucht van ruim 2 uur. Zelfs de stewardessen moesten aangeriemd blijven zitten, zodat er weinig service werd verleend onderweg. Tien minuten voordat we landden kregen we nog snel een glaasje jus d'orange in onze handen gedrukt. Het vliegveld van Denver is zo groot dat we met een sprinter naar de bagagebanden werden gebracht, waar onze koffers al op ons lagen te wachten. Daar kunnen ze op Schiphol nog een hoop van leren..... Ook de frequentie van de treinen is hier wat hoger dan bij de NS, elke 2 minuten vertrok er een. Bart's voorstel om gewoon maar te gaan lopen op zoek naar de autoverhuur werd door Els binnen 5 seconden ongedaan gemaakt door het aan een medewerker van het vliegveld te vragen. Die wees ons 20 meter verderop de wachtende bus voor Alamo car rental. Door de potige chauffeur werden onze koffers zowat uit onze handen gerukt, want hij wilde als de sodemieter vertrekken. In Denver was het gelukkig weer lekker warm, een graadje of 27 met stralende zon, dus in die bus stond de airco weer op 10 en zat je met kippenvel te bibberen, hopend dat de rit niet al te lang zou duren. Na 3 minuten stopte de bus al en wij waren al aan het uitstappen toen de chauffeur ons terugriep met de mededeling dat dit het volgende wachtstation was waar hij na 4 minuten weer zou vertrekken. Dus wij maar weer terug op die koude banken, de rit naar de autoverhuur duurde daarna nog 10 minuten, die met duizelingwekkende snelheden werd afgelegd. We hebben zes keer de koffers terug moeten leggen en elkaar overeind moeten houden bij elke bocht die hij nam. Aan het eind van de rit zei hij "believe it or not but you are still at the airport"..... Rillend zijn we de bus uitgevlucht en daarna mochten we een auto uitzoeken op de parkeerplaats. Bart heeft uit de rij compact cars eerst alle auto's gepast en daar kwam een Hyundai Accent uit de bus, die het won van een Ford Fiesta, Nissan Verso en meer van die trapauto's. Els heeft de kleur bepaald, stralend oogverblindend blauw, voor het geval we teveel in slecht weer belanden....
Met de navigatie op onze tablets zijn we in een half uur naar het Double Tree by Hilton Hotel gereden en toen waren we wel zo'n beetje uitgehobbeld. Eenmaal ingecheckt hebben we op onze kamer de koffers omgepakt van vliegtuigstand naar autostand, dat is voor het hotel-hoppen straks wat efficienter.
Vanavond in het hotel gegeten, waar we in eerste instantie op banken werden neergezet die zo doorzakten dat Els nog maar net met haar kin boven de tafel uitkwam. Toen werden we verwezen naar een tafel waarbij Bart precies op de naad tussen twee kussens moest zitten en zijn we zelf maar op eigen initiatief een tafel doorgeschoven. Later zagen we waarom die banken zo doorgezakt waren, de enorme penzen van de Amerikanen pasten uitstekend onder die tafels.
Morgen zakken we via Colorado Springs af naar het Great Sand Dunes National Park.
Toen we vanochtend opstonden en enthousiast de gordijnen openschoven kwam de regen met bakken naar beneden. Even een domper..... Alles ingepakt en voor het hotel vertrokken met de shuttlebus richting vliegveld, waar we maar liefst 10 minuten later aankwamen. Daar hebben we ons laten helpen bij het digitale inchecken door een buitengewoon vriendelijke dame, die gelukkig wel wist hoe die apparaten werkten. Gewapend met onze boarding cards mochten we door de security waar we deze keer alles in de handbagage mochten laten en alleen metalen voorwerpen uit onze kleding moesten verwijderen. Binnenlands is de security een stuk soepeler....
We kochten ons ontbijt op het vliegveld bij een Mexicaans aandoend stalletje waar het personeel meer met elkaar dan met de klanten bezig was. Van de bestelling van 2 thee en 2 broodjes werd alleen 1 broodje onthouden, dus na de ontvangst daarvan weer gezegd dat we toch echt 2 broodjes nodig hadden en 2 thee. Na de ontvangst van het 2e broodje hadden we nog steeds geen thee, dus die hebben we toen maar bij een andere medewerker besteld. Dertig dollar lichter en 3 frustraties zwaarder zijn we aan ruime tafels gaan zitten, met zelfs nog plaats voor al onze koffers.....
Na het boarden zijn we redelijk op tijd vertrokken voor een zeer hobbelige turbulente vlucht van ruim 2 uur. Zelfs de stewardessen moesten aangeriemd blijven zitten, zodat er weinig service werd verleend onderweg. Tien minuten voordat we landden kregen we nog snel een glaasje jus d'orange in onze handen gedrukt. Het vliegveld van Denver is zo groot dat we met een sprinter naar de bagagebanden werden gebracht, waar onze koffers al op ons lagen te wachten. Daar kunnen ze op Schiphol nog een hoop van leren..... Ook de frequentie van de treinen is hier wat hoger dan bij de NS, elke 2 minuten vertrok er een. Bart's voorstel om gewoon maar te gaan lopen op zoek naar de autoverhuur werd door Els binnen 5 seconden ongedaan gemaakt door het aan een medewerker van het vliegveld te vragen. Die wees ons 20 meter verderop de wachtende bus voor Alamo car rental. Door de potige chauffeur werden onze koffers zowat uit onze handen gerukt, want hij wilde als de sodemieter vertrekken. In Denver was het gelukkig weer lekker warm, een graadje of 27 met stralende zon, dus in die bus stond de airco weer op 10 en zat je met kippenvel te bibberen, hopend dat de rit niet al te lang zou duren. Na 3 minuten stopte de bus al en wij waren al aan het uitstappen toen de chauffeur ons terugriep met de mededeling dat dit het volgende wachtstation was waar hij na 4 minuten weer zou vertrekken. Dus wij maar weer terug op die koude banken, de rit naar de autoverhuur duurde daarna nog 10 minuten, die met duizelingwekkende snelheden werd afgelegd. We hebben zes keer de koffers terug moeten leggen en elkaar overeind moeten houden bij elke bocht die hij nam. Aan het eind van de rit zei hij "believe it or not but you are still at the airport"..... Rillend zijn we de bus uitgevlucht en daarna mochten we een auto uitzoeken op de parkeerplaats. Bart heeft uit de rij compact cars eerst alle auto's gepast en daar kwam een Hyundai Accent uit de bus, die het won van een Ford Fiesta, Nissan Verso en meer van die trapauto's. Els heeft de kleur bepaald, stralend oogverblindend blauw, voor het geval we teveel in slecht weer belanden....
Met de navigatie op onze tablets zijn we in een half uur naar het Double Tree by Hilton Hotel gereden en toen waren we wel zo'n beetje uitgehobbeld. Eenmaal ingecheckt hebben we op onze kamer de koffers omgepakt van vliegtuigstand naar autostand, dat is voor het hotel-hoppen straks wat efficienter.
Vanavond in het hotel gegeten, waar we in eerste instantie op banken werden neergezet die zo doorzakten dat Els nog maar net met haar kin boven de tafel uitkwam. Toen werden we verwezen naar een tafel waarbij Bart precies op de naad tussen twee kussens moest zitten en zijn we zelf maar op eigen initiatief een tafel doorgeschoven. Later zagen we waarom die banken zo doorgezakt waren, de enorme penzen van de Amerikanen pasten uitstekend onder die tafels.
Morgen zakken we via Colorado Springs af naar het Great Sand Dunes National Park.
-
02 Juni 2016 - 10:08
Rob En Leida:
Vanmorgen vroeg opgestaan om even tezien of er een verslag op ons stond te wachten.
ja hoor, geweldig weer. Fijn om dit te lezen. Heb gisteren een film gezien van stan laurel en oliver maar jullie verslag is veeeeeel beter dan die film. Niet te geloven allemaal en dan die schrijf trend. Wij hangen aan jullie lippen en beleven de reis zeer intens. Tot morgen. -
02 Juni 2016 - 14:02
Hanny En Eric:
Geweldig zoals die beschrijvingen van jullie zijn. Terwijl ik dit lees is het net of er een filmpje in mijn hoofd afdraait. Ik zie het zo voor me, die lange Bart aan een tafel en en dan kabouter Els met haar kin op de tafel. Ik verheug me al op het volgende verslag. Groetjes Hanny en Eric
-
02 Juni 2016 - 14:34
Ellie En Toon:
Hallo Bart en Els wij zijn weer thuis van onze vakantie in Italië, en genieten nu van jullie verhalen mee.
Wij waren gisteren na vertraging van ✈️ en -
02 Juni 2016 - 15:10
Ria:
Heerlijk verslag....Fantastische verteltrant. Kunnen we jullie niet dagelijks volgen.... ook als jullie thuis zijn, kostelijk om te lezen. -
02 Juni 2016 - 16:16
Mariëtte Van Der Vorst:
Op m'n eigen, óók doorgezakte bank, lees/leef! ik het verloop van jullie "soepele" verslagen! Genieten !! Ook hier is 't sup weer, wéér. Huur maar 'n Camper, ben je van al het "gezeik" af ; De Reus en Klein Duimpje, heerlijk sprookje; Calimero , ook zoiets. -
02 Juni 2016 - 17:23
Nicole:
Heerlijk deze verslagen om te lezen. Regen of geen regen jullie vermaken je prima. Nog maar even en dan past jullie pens ook onder de tafel haha. Geniet ervan! -
02 Juni 2016 - 20:54
Erik:
Leuk om allemaal weer te lezen! En jaloersmakend, dat ook...
Jullie gaan veel te vaak op vakantie, als je zelfs een strategie hebt die 'ompakken van de koffers van vliegtuigstand naar autostand' heet...
Geniet van het land waar alles mega is! -
03 Juni 2016 - 00:28
Missbucket:
Blij met de reacties van het thuisfront......nou wij dachten eindelijk een wa rust te krijgen moette wir reageren op zun zever verhaal waar de helft nie van klopt en de andere un bietje gelogen is.....hahahahaha moest er ff uit.
Godsamme moestte gullie nou de stiletto....pinnen uit de knieen...heupen en het nagelknippertje eruit halen oh ja en het reisnaaisetje....mocht da blijven..!!!
Nou da ga bij La Place toch echt beter hoor en meestal hebbe ze daar ok grote tafels en gin vensterbanken...lekker makkelijk hé....aanrader..!!!
Gelukkig heet het Denver en niet Tever.....
Arme koffers...en zuchtte wa die dingen deju.....waar blijven ze nau...
Had die sjouwfeur ook nog groeimogelijkheden omdat hij potig was.....zomaar een vraagje hoor..!!!!
Lekker en zeker aan te raden zo'n relaxte vakantie...hmmmm.
Die samenwerking van jullie blijft verbazingwekkend en tja skon blaauw is nie liluk toch....had nou een gele genomme dan leek het net echt of de zon skeen..!!! Tipje voor een volgende reis naar verweggistan.
Ge had toch nie de Belgische TomTom aangezet hé want dan moette de stiletto weer terug pakke om de bocht af te snije.....oh wa is ze weer grappig....hahahahaaa.....wanne kwats hé.
Ja Erik nou lees ik het ook.....zouden ze nou bedoelen dat ze mi dien auto kenne vliege.....of hebbe ze wa out de koffer in un plastic zakske gedan...witte gij ut dan wit ik ut ok...vaag di..!!!
Hahahaaaa...meneer en mevrouw de Bok uit eten bij de Japanner dat doet me aan dit denken...!!
Vreemd...iedereen heeft toch een spleet tussen zijn billen of ben ik nou gek...!!!
Nou Bart ik hoop dat het afzakken nie betekent da gij denkt mi oew kin op uit stuur komt...toch..!!!
Nou lieve kijkbuiskindertjes .....oogjes dicht en snaveltjes toe en morgen weer gezond op en dan mogen jullie leuk samen in de zandbak spelen....ssssttt.....sweet dreams en don't let the big bugs bite you.
Liefs en groetjes xxx
Wordt vervolgd.....
-
03 Juni 2016 - 00:32
Missbucket:
Ik ben net un chinees begin altijd achteraan en zie nu pas die prachtige foto's en ik dacht meteen dit had Yanns Arthus-Bertrand kunnen maken.....doorsturen zou ik zeggen.
Die naam van da Hotel hadden ze Double Trubbel kenne noeme....zak us efkes door...zak us efkes door....lalalaalalaa.
BeyBey and be safe xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
